มาตรา ๑๗๗ ผู้ใด[1]เบิกความอันเป็นเท็จในการพิจารณาคดีต่อศาลถ้าความเท็จนั้นเป็น[2]ข้อสำคัญในคดี
ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินห้าปี หรือปรับไม่เกินหนึ่งหมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
ถ้าความผิดดังกล่าวในวรรคแรก ได้กระทำในการพิจารณาคดีอาญา
ผู้กระทำต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินเจ็ดปี และปรับไม่เกินหนึ่งหมื่นสี่พันบาท
[1] เบิกความ
แม้จำเลยมิได้สาบานหรือปฏิญาตนก่อนเบิกความก็เป็นความผิด
,ไม่ว่าคดีอาญาหรือคดีแพ่งก็เป็นความผิดทั้งสิ้น
[2] หลักการตอบ
๑.ประเด็นแห่งคดีมีว่าอย่างไร ๒.เป็นข้อสำคัญในคดี
(ข้อที่มีผลทำให้แพ้ชนะกันในคดี) เช่นกู้ยืมเบิกความว่ามิได้กู้
และจำเลยกรอกข้อความในช่องผู้กู้โดยได้รับความยินยอม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น