ม.๒๘๒

มาตรา ๒๘๒  ผู้ใด[1]เพื่อสนองความใคร่ของผู้อื่น เป็นธุระจัดหา ล่อไป หรือพาไป[2]เพื่อการอนาจารซึ่งชายหรือหญิง แม้ผู้นั้นจะยินยอมก็ตาม ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่หนึ่งปีถึงสิบปี และปรับตั้งแต่สองพันบาทถึงสองหมื่นบาท

ถ้าการกระทำความผิดตามวรรคแรกเป็นการกระทำแก่บุคคลอายุเกินสิบห้าปีแต่ยังไม่เกินสิบแปดปี ผู้กระทำต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่สามปีถึงสิบห้าปี และปรับตั้งแต่หกพันบาทถึงสามหมื่นบาท

ถ้าการกระทำความผิดตามวรรคแรกเป็นการกระทำแก่เด็กอายุยังไม่เกินสิบห้าปี ผู้กระทำต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่ห้าปีถึงยี่สิบปี และปรับตั้งแต่หนึ่งหมื่นบาทถึงสี่หมื่นบาท

ผู้ใดเพื่อสนองความใคร่ของผู้อื่น รับตัวบุคคลซึ่งมีผู้จัดหา ล่อไป หรือพาไปตามวรรคแรก วรรคสอง หรือวรรคสาม หรือสนับสนุนในการกระทำความผิดดังกล่าว ต้องระวางโทษตามที่บัญญัติไว้ในวรรคแรก วรรคสอง หรือวรรคสาม แล้วแต่กรณี

---

[1] เพื่อสนองความใคร่ของบุคคลอื่น  จึงมิใช่การสนองความใคร่ของตนเอง เช่น พาหญิงไปอนาจารเองไม่ผิดมาตรานี้ ฎีกา๔๗๔๙/๓๔ จำเลยที่ ๑-๓ ร่วมกันดักฉุดผู้เสียหายไปให้จำเลยที่ ๓ สำเร็จความใคร่และเพื่อการอนาจารผู้เสียหายของจำเลยที่๓ซึ่งเป็นผู้กระทำความผิดด้วยกันหาใช่เพื่อสำเร็จความใคร่ของผู้อื่นไม่ ,คำว่าสนองความใคร่หมายถึง เพื่อความพึงพอใจของชายหรือหญิงในทางเพศ ไม่จำต้องถึงขนาดการร่วมประเวณีเพียงแต่ได้กอดจูบลูบคลำก็ถือว่าเพื่อสนองความใคร่แล้ว ,การพาไปเพื่อการอนาจารเป็นความผิดสำเร็จทันทีโดยไม่จำเป็นที่ผู้เสียหายต้องถูกกระทำอนาจารก่อน,

[2] เพื่อการอนาจารหมายถึง เพื่อกระทำการอันไม่สมควรในทางเพศ