มาตรา ๑๓๗ [1]ผู้ใด[2]แจ้งข้อความ[3]อันเป็นเท็จแก่[4]เจ้าพนักงาน
ซึ่ง[5]อาจทำให้ผู้อื่นหรือประชาชนเสียหาย
ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหกเดือน หรือปรับไม่เกินหนึ่งพันบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
[1] คำให้การของผู้ต้องหาที่เป็นเท็จ ปวิอ.๑๓๔ผู้ต้องหาจะให้การอย่างใดหรือไม่ให้การเลยก็ได้
ดังนี้คำให้การของจำเลยจะเป็นความเท็จก็ไม่ผิดฐานแจ้งความเท็จ ถ้ากระทำก่อนถูกจับกุมยังไม่เป็นผู้ต้องหาผิด
[2] จะเป็นการแจ้งต่อเจ้าพนักงานเอง
หรือตอบคำถามเจ้าพนักงาน หรือกรอกข้อความอันเป็นเท็จแล้วนำไปยื่นต่อเจ้าพนักงาน
แต่การที่เจ้าพนักงานถามแล้วจำเลยไม่รับหรือปฏิเสธมิใช่การแจ้ง ดังนั้น
เมื่อมีการแจ้งแล้วต่อมาเจ้าพนักงานมิได้ดำเนินการตามที่แจ้งก็เป็นความผิด ,การยื่นคำคู่ความอันเป็นเท็จ
ไม่ใช่การแจ้งความต่อเจ้าพนักงานไม่ผิด
เช่น การเอาความเท็จมาฟ้องมิใช่เป็นการแจ้งความเท็จต่อเจ้าพนักงาน
การที่โจทก์หรือจำเลยแถลงให้ศาลจดข้อความอันเป็นเท็จมิได้มีวัตถุประสงค์จะให้ข้อความนั้นเป็นพยานหลักฐานไม่ผิด
๒๖๗ ,การยื่นที่ไม่ใช่คำคู่ความผิดตามมาตรานี้ เช่น
ยื่นว่าไม่มีทรัพย์สิน(อนาถา) นายประกันแจ้งว่าจำเลยตาย นายประกันในคดีอาญาแสดงหลักทรัพย์เท็จ , การเบิกความต่อศาลใช่เป็นการแจ้งความต่อเจ้าพนักงานเพราะศาลทำหน้าที่เป็นเจ้าพนักงานในการยุติธรรมในการยุติธรรมมีบทบัญญัติไว้โดยเฉพาะตาม
๑๗๗ มิได้มีการปฏิบัติหน้าที่ในฐานะเป็นเจ้าพนักงานอย่างพนักงานทั่วไปผิดแจ้งเท็จ๒๐๕๔/๑๗,
[3] ความอันเป็นเท็จ
ต้องเป็นข้อเท็จจริงที่เป็นเหตุให้เกิดความผิด หรือองค์ประกอบความผิดด้วย มิใช่เป็นเพียงรายละเอียด
เช่นแจ้งความเรื่องเช็คไม่มีเงิน ได้แจ้งสถานที่ออกเช็คหรือรับมอบเช็คเป็นเท็จ
ไม่ผิด,แจ้งความให้ข้อเท็จจริงตรงตามความจริงแม้ไม่เป็นความผิดตามข้อหาที่แจ้งไม่ผิดเช่น
แจ้งว่าเคยวางของในแผงที่เคยเช่าว่าผิดผิดฐานบุกรุก การแจ้งความหมายถึงการแจ้งข้อเท็จจริงไม่เกี่ยวกับข้อกฎหมาย
,ต้องเป็นการยืนยันข้อเท็จจริงมิใช่เป็นการบอกเล่า ,
[4] เจ้าพนักงานต้องมีอำนาจหน้าที่(หน้าที่ตามที่กฎหมายกำหนดหรือได้รับมอบหมายจากผู้บังคับบัญชา)ที่จะดำเนินการตามที่แจ้ง เช่น
เจรจาค่าเสียหายในการขับรถชนบุตรสาว เมื่อจำเลยไม่ใช่คู่กรณีในกรณีขับรถชน
เจ้าพนักงานไม่มีอำนาจเปรียบเทียบปรับ แจ้งเท็จไม่ผิด ๒๔๑๓/๒๑ เพราะปวิอ.ม.๓๘(๒)
ในคดีที่มีค่าทดแทนถ้าผู้เสียหายและผู้ต้องหายินยอมให้เปรียบเทียบให้เจ้าหน้าที่กะจำนวนตามที่เห็นสมควรหรือตามที่ตกลง
,
[5] การร้องทุกข์ในคดีอันยอมความได้ไว้เป็นหลักฐาน
ไม่เป็นคำร้องทุกข์
พนักงานไม่มีอำนาจสอบสวนไม่เสียหายไม่ผิดแต่เป็นการให้ถูกการดูหมิ่นเกลียดชังผิด๓๒๖
หรือจดทะเบียนเคยจดแต่หย่าแล้ว
มีผลเช่นเดียวกับไม่เคยมีคู่สมรสจำเลยแจ้งว่าไม่เคยจดจึงไม่ผิดเพราะไม่เสียหาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น